ορκίλλομαι

ὁρκίλλομαι (Α)

δίνω μάταιους, κενούς όρκους.

[ΕΤΥΜΟΛ. Πολλοί έχουν προτείνει τη διόρθωση τού τ. σε ὁρκίδδομαι. Κατ' άλλους, όμως, το ρ. έχει παραχθεί από αμάρτυρο *ὁρκιλ(λ)ος- (πρβλ. οπτίλ[λ]ος) < ὅρκος, υποκορ. με μειωτική σημ.].